ONEPIECE0125 เขียน:วันนี้บริจาคเลือดครั้งแรกค่ะ ¥_¥ เจ็บปวดมาก แต่ก็โอค่ะ
บริจาคเลือดเสร็จ เกือบบ่าย พาเพื่อนวิ่งสี่คูณร้อย ไปจ่ายตังค์ค่าสมัครสอบ กลัวธนาคารปิดก่อน เกือบช็อค แต่ก็โอค่ะ
สรุปแล้ว ก็โอค่ะ ^_^ 555555+
Goku ss4 เขียน:ตอนผมจบ ม.6 ใหม่ๆ ผมไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรหรือทำอะไรดี
พ่อผมไปฝากผมไว้ที่ร้านมินิมาร์ทแถวๆฝั่งธน ก็ทำงานในร้านไปเรื่อยๆ ที่ร้านเขาให้ผมไปเรียนรามอาทิตย์ละ 2 วัน
ตอนนั่งรถไปเรียน หรือกลับบ้าน ผมมักจะนึกถึงเพื่อนคนอื่นๆอยู่เสมอว่า ทำไมไอ้นั่นสบายจัง ไอ้นั่นมันรวยจังวะ ทำไมเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแย่ เหมือนเบื่อตัวเองเบื่อชีวิตตัวเองมากๆ ผมก็เลยใช้ชีวิตอย่างซังกะตาย บางทีก็ไม่ไปเรียนไปนั่งเหม่อคิดนุ่นคิดนี่ตลอดเวลา ผมเป็นอย่างนี้อยู่ 3 ปี เรียนก็ไม่ผ่านซักเล่ม จนมีความคิดอยากเลิกเรียนออกไปหางานทำจริงจังไปเลย ซึ่งเต็มที่ก็คงได้แค่ทำงานตามห้างไปวันๆ
แต่มีวันหนึ่งชีวิตผมก็มาพบจุดเปลี่ยน มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาผม เธอพร้อมให้กำลังใจผมตลอด เธอรุ่นเดียวกับผมแหละแต่เธอเรียนจบแล้ว เธอถามผมว่าทำไมถึงเรียนไม่ผ่าน ผมบอกไม่รู้ เธอก็เลยโอนหน่วยกิจมาลงเรียนกับผมอีกใบ
แล้วก็เคี่ยวเข็ญผม ไล่ผมไปเรียน ร้องไห้เวลาที่ผมไม่ยอมไปสอบ ผมไม่อยากให้เธอเสียใจก็เลยไปเรียนกับเธอทุกวัน
ผมและเธอใช้เวลา 2 ปีครึ่งหลังจากนั้นจบนิติราม แล้วก็ลองไปเรียนเน เธอก็ทำเหมือนเดิมจนผมจบได้ภายใน 1 ปี
มันเหมือนฝันนะจากคนที่ไม่มีอะไรเลยในชีวิต แต่ผมกลับเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนอนาคตตัวเองได้ภายในเวลา 3 - 4 ปี
ผมต้องขอขอบคุณเธอคนนั้นจริงๆ ที่ทำให้ผมไม่ได้อยู่เดียวดายบนโลกใบนี้ ปัจจุบันผมใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับเธอ
และคิดว่าจะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิต เธอเป็นภรรยาของผมเองครับ
จุดเปลี่ยนของแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าทุกคนจะมีจุดๆนั้นผ่านเข้ามาในชีวิต เราท้อแท้ หรือรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับชีวิตได้ แต่ถ้าเรายังมีความฝันหรือความหวังอยู่ ก็น่าจะมีเหตุการณ์หรือจุดเปลี่ยนนั้นๆเข้ามาครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
ปล.พิมพ์สดจากความทรงจำครับ อาจไม่สละสลวยเท่าไหร่ แต่อยากให้กำลังใจทุกๆคนที่อยู่ในนี้ครับ
ย้อนกลับไปยัง Kaizoku & Misc BOARD
กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 17 ท่าน