Sunflowerz เขียน:ไม่ได้เข้ามาพักใหญ่เลยแฮะ ชวนคุยสักหน่อยดีกว่า
หัวข้อ : ระหว่างความถูกต้องกับความจงรักภักดี ถ้าวันใดวันหนึ่งมันขัดแย้งกันขึ้นมา คุณจะเลือกอะไร เพราะเหตุใด ? (ถามทุกคนที่ผ่านเข้ามาเห็นนะครับ)
*อยากอ่านๆ จัดเต็มได้จัดมาเลย : )
แน่นอนว่า(ว่าที่)นักกฎหมายอย่างผม ก็คงต้องเห็นด้วยกับความถูกต้องแน่นอน แต่ ก็ไม่ใช่ว่าจะทุ่มให้กับความถูกต้องเต็มร้อยเลยนะครับ สำหรับผมนั้นมองว่าความถูกต้องหรือแม้กระทั่ง(ด้วยความเคารพนะครับ)ตัวบทกฎหมายเอง ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ถูกอุปโลกขึ้นเองโดยมนุษย์ในแต่สังคม พวกเขาเหล่านั้นขัดเกลาและปรุงแต่งกฎหมายเพื่อมาไว้ใช้กับสังคมของตนแน่นอนว่า โดยส่วนใหญ่นั้นกฎหมายมักจะพัฒนามาจากศีลธรรมพื้นฐานในใจของมนุษย์ เช่น ฆ่าคนไม่ดี ขโมยไม่ดี แต่เนื่องจากศีลธรรมเช่นนี้มันไม่มีพาวเวอร์กล่าวคือ แม่งมีแต่เนื้อหา ไม่มีบทลงโทษสำหรับความเลวเช่นว่านั้น จึงจำเป็นต้องมีกฎหมาย ในส่วนของกฎหมายที่พัฒนามาจากศีลธรรมนั้น คงไม่มีใครแย้งหรอกครับเพราะมันค่อนข้างจะขึ้นตรงกับความรู้สึกเรา
แต่ ในส่วนของกฎหมายที่ถูกสร้างขึ้นโดยเทคนิคนั้น เช่นพวกกฎหมายจราจร ทรัพย์สินทางปัญญา บลาๆๆ อะไรทำนองนี้ล้วนแล้วแต่เกิดมาจากความเห็นว่า เฮ้ยเราควรจะมีอะไรมาควบคุมสิ่งนี้วะ ดังนั้นจึงสร้างกฎหมายในส่วนนี้ขึ้นมา ซึ่งมันก็ดีครับ ช่วยกำหนดทิศทางที่สวยงามให้แก่สังคม ยกตัวอย่างง่ายๆเช่น กฎหมายใช้มีใบอนุญาตขับขี่ ให้ใส่หมวกกันน๊อค หากคุณฝ่าฝืนก็จะมีโทษว่ากันไปตามกฎหมาย(โดยส่วนตัวผมนั้นไม่มีปัญหากับกฎเหล่านี้ครับ) แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เขาจะยอมรับนะครับเรื่องกฎแบบนี้ บางคนอาจจะมีคำถาม เฮ้ย ฉันขับรถแข็งวะทำไมฉันต้องมีใบขับขี่วะ หรือ ผมขี่มอเตอร์ไซต์ช้าๆติ๋มๆไม่ชนไม่ล้มหรอกแล้วผมจะใส่หมวกไปทำไมครับจ่า นอกจากจะใส่ไว้กันจ่าจับ(ซึ่ง ณ เวลานี้ผมก็เห็นหมวกกันน๊อคกากครึ่งใบที่ใส่กันตำรวจเยอะแยะไปหมด*) ทั้งนี้ทั้งนั้นเป็นเพราะว่า กฎหมายเหล่านี้นั้นมิได้เกิดขึ้นจากศีลธรรม(เฉพาะพื้นฐานกฎหมายครับ ไม่ได้รวมถึงผลที่จะเกิดจากการละเมิดกฎนั้น) จึงไม่ต้องแปลกใจเลยหากว่า ผู้คนส่วนใหญ่เขาจะโวยวายกันเวลาโดนตำรวจจับหมวกหรือจอดรถผิด นั้นเป็นเพราะว่าเขาไม่ได้รู้สึกว่าเขาทำอะไรผิดนี้ครับ มันต่างจากการฆ่าคนหรือขโมยของ...
ผมก็เขียนซะยาวหาเนื้อไม่เจอ 55555 เอาละ ต่อไปเป็นเรื่องความถูกต้องนะครับ ทั้งหมดทั้งปวงนี้ผมต้องการจะสื่อถึงความถูกต้องครับ เพราะหากว่ากฎหมายเป็นสิ่งที่ดีแล้วนั้น ย่อมหมายความว่ามันคือความถูกต้อง... ดังนั้น กฎหมายเทคนิคที่ไม่ได้เกิดจากศีลธรรมก็ต้องถูกต้องนะครับ เช่น การขับรถโดยมีใบขับขี่นั้นถูกต้อง ส่วนการขับรถโดยไม่มีใบขับขี่นั้นเป้นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง... ใช่เหรอวะ? มีใครรู้สึกผิดเวลาขับรถแล้วไม่มีใบขับขี่บ้างครับ? หรือมีใครที่เมื่อใบขับขี่หมดอายุก็ไม่กล้าจะแตะตัวรถอีกเลย.. อาจจะมีครับแต่ไม่ใช่ผมแน่นอน555 ดังนั้นเมื่อผลมันออกมาเป็นอย่างนี้ แสดงว่ากฎหมายตัวนี้ไม่ใช่ ความถูกต้อง ในสายตาของเขาคนนั้นแล้วนะครับ อาจจะเป็นเพราะ มันไม่ถูกใจด้วยละมั้ง ก็..ไม่ได้ไปร่วมเขียนกฎหมายตัวนั้นด้วยนี้เนอะ เลยอาจจะมองว่ามันไม่ได้ถูกต้องซะทีเดียว(ตรงนี้ค่อยข้างละเอียดอ่อนผมไม่แตะดีกว่า
)
แต่สำหรับ ความจงรักภักดี นั้น ผมกลับมองว่า มันคือการก่อความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลซึ่งมันค่อนข้างจะจริงและสัมผัสได้อย่างแน่นอน(กรณีไม่ได้โดนเขี่ยทิ้งนะครับ) ผมจะยกตัวอย่างว่าผมไปสวามิภักดิ์ต่อพ่อใหญ่ลูฟี่ เพราะผมเคารพลูฟี่อย่างใจจริง แน่นอนว่าไม่มีใครมาบังคับให้ผมต้องเคารพลูฟี่(เปรียบเทียบกรณีต้องมีใบขับขี่เวลาขับรถ) ดังนั้นแล้ว ความเข้าใจและเข้าถึงมันจึงมาก และผมก็ยินดีจะฟังพ่อใหญ่ลูฟี่(มากกว่ากรณีเชื่อฟังกฎหมายเทคนิคข้างต้น) ในส่วนนี้ผมจึงรู้สึกค่อนข้างชอบใจในความจงรักภักดีเสียมากกว่า
ทว่า หากสองอย่างข้างต้นนี้ดันมาขัดแย้งกัน ดังโจทย์ที่กัปตันตั้งมานั้นก็อาจจะหมายความว่า พ่อใหญ่ลูฟี่อาจจะไม่ใช่คนเดิมในสายตาผมไปแล้ว เช่น พ่อใหญ่ลูฟี่ฆ่าคน.. นั้นอาจจะหมายถึงผมอาจจะต้องเลือกความถูกต้องคือส่งพ่อใหญ่ลูฟี่ไปนอนเล่นที่อิมเพลดาวน์ แต่ในทางกลับกันนั้นหากพ่อใหญ่ลูฟี่ขับซีวีคแบบไร้ใบขับขี่(และไม่ได้ไปชนใครตาย)ผมก็คงมองว่าพ่อใหญ่ลูฟี่ไม่ได้ทำผิดอะไรหรอกครับ เพราะผมไม่อินกับกฎหมายตัวนั้นในกรณีนี้ความจงรักภักดีคงได้คะแนนนำ (แต่ถ้าพ่อใหญ่ลูฟี่ประมาทหรือทำอะไรสุ่มเสี่ยงที่จะก่อให้เกิดภยันตรายอันละเมิดต่อกฎหมายที่เกิดจากศีลธรรมนั้นผมเองก็คงต้องเลือกความถูกต้องเช่นกัน)
และทั้งหมดนี้ก็คือคำตอบของผม ความจริงก็แค่วรรคสุดท้ายละมั้ง ที่เหลือออกแนวบ่น
ซู้ดดดดดด เพลงมา
